1. "benim yalnızlığım insanlarla dolu" demiş kafka.
    kalabalık yalnızlıklar yaşıyoruz.
  2. intihar mektubu yazmaya değer kimseyi bulamamanız
  3. sanırım en çok da eve gelince kapıyı anahtarla açmaktır. bu yalnız olmadığın zamanlarda da alışkanlık olarak devam eder. zaten hiçbir zaman anahtarı olduğu halde zile basmayan kişileri anlayamaz yalnızlığı benimsemiş insanlar. tek cümle olmadı ama artık napalım böyle.
    abi
  4. ''kelimeden önce de yalnızlık vardı'' diye açıklıyor oğuz atay , ve sonra devam ediyor yalnızlığın tek bir cümle ile açıklanamayacağını hissederek belki :
    ''ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık... kelimenin bittiği yerden başladı; kelimeler söylenmeden önce başladı. kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.''
    (tutunamayanlar)
    dlg
  5. içindeki kalabalıkla ilgilenmektir
  6. şu hayatta çok az şeyden eminim. bunlardan biri de yalnızlığın sessizlik olmadığıdır. yalnız olduğun zaman kendinle kavga edersin. hayatla münakaşa edersin. yalnızlık, tek başına olmak değildir. yalnızlık, herkese rağmen kimsesiz kalmaktır.
  7. "bu kadar insan yalnızken, neden bu kadar insan yalnız."
  8. 'yalnızlık psikolojikmiş, öpülünce geçermiş.'

    metin üstündağ
    emg
  9. "yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?" ^:yusuf atılgan^^:aylak adam^
  10. tuvaletin kapısını kapatmaya gerek duymuyorsan yalnızsın.
    anahtarını kaybettiğinde senin için kapıyı kimsenin açmayacağını bilip, çilingir çağırıyorsan yalnızsın.
    maç izlerken tuttuğun takım gol attığında kollarını kaldırıp sarılacak birini beklediğinde kolların yere düşüp kendine gülümsüyorsan yalnızsın.
    çok da takılmamak lazım. yalnızlık ömür boyu