-
yükseklik korkusu. bir ara epey mücadele verip yenmiştim, geri gelmiş geçen gün farkettim. neden böyle oldu anlamadım. araştırmayacağım, daha da gitmem üzerine. -
avmfobisimi denir buna bilemiyorum da:
normalde bende kapalıalan fobisi olmamasına rağmen avmye girdikten 25 dakika sonra beynimde gong çalmaya başlıyor.5 dakika içinde çıkmam lazım.çıkışlar da avmlerde en dolambaçlı yollar olduğu için çıkamıyorum. sonrası önce beynim kilitleniyor, sonra kalp çarpıntısı ve baygınlık hissi.
ikea’ya masa almaya gitmiştim. beğendim, sepete koydum gong çalmaya başladı kasaya yaklaşırken sürem doldu masayı almadan bırakıp çıktım. ikincisinde yine aynı. üçüncüde hazırlıklıydım hiç oyalanmadan masayı aldım sepete koydum kasaya gittim ve alabildim. bir de bu olayı sadece dış mekana tamamiyle kapalı avmlerde yaşıyorum.
gerçi (bkz: albert camus) tarafından ‘’kentlerin insanın ses çıkarmayacak, sisteme uyumlu, ezik ve kabullenen bireyler haline dönüştürülmesine göre inşa edildiği’’ iddia edildiğine göre benim durum normal bir tepki de oluyor. -
bi radyo programında(muzo) denk gelmiştim...
erkeklerin % 70 inde sütyen kopçası açamama korkusu varmış...:)) -
gök gürültüsü. -
biraz da itiraf seviyesinde, materyalist biri olarak, karga. -
böcek ve yılanlardan oldukça hoşlanmamakla birlikte fobim yokuşlar. arabayla yokuşlu bir yoldan çıkarken kötü oluyorum ve nefesimi tutarak yokuşu bitmesini bekliyorum. arabayı kullanmıyorken böyleysem, bir de kullansam ne hissedeceğim merak ediyorum. -
(bkz: kargaşa)
(bkz: kavga)
(bkz: anlaşmazlık) -
çöp konteynırlarının yakınından geçmeye korkarım. küçükken kafama kedi fırlamıştı. hala böyle bir fobim var. -
böcek, köpek, yüksek.
kafiyeli olmaları şuan trollük yaptığım anlamına gelmez. gerçekten en büyükleri bunlar, bunlardan sonra ilk entryde belirtilen durum ve ona ekstra olarak yüksek sesle çalışan ve patlama ihtimali olan her şey.
ekleme: bak karanlığı unutmuşum he. bizim evin koridorlarının maşallahı vardır. geceleri sırtımı duvara yaslayıp elimde el feneriyle geçerim o koridorları. bak şimdi bile ürperdim.. -
bulunduğum sehirde olmamasina ve cok fazla kullanmamama ragmen metroyu beklerken arkadan itilecek hissine kapılıyorum cok yaklasmamaya çalışırım.aynı zamanda yukseklik korkusuyla beraber en garip olanları fare fobim var sanırım en orantısız olanı bu ve küçüklüğümden beri palyaço fobim var hep uzak durmaya çalışırdım.