aç aç aç
diye haykırıyor yüzlerce mahkum
canımız yanmış gibi değil
canımız yana yana
haykırıyoruz sahnedeki kadına
aç aç aç
bir koç başı gibi
zorluyor duvarları çığlığımız
açız çünkü açız
hem sade o kadına ve kadınlara değil
güneşe yeşile toprağa
ve açık havaya açız
adam gibi çalışmaya
insan gibi yaşamaya da açız
onun için de işte
sahnedeki kadına değil asıl
düzenin bazına asılıyoruz
aç aç aç
diye haykırıyoruz
kilitleri aç
kelepçeleri aç
demir kapıları açın
aç aç aç
açız çünkü açız
hem sade içerde değil
güneşe yeşile toprağa açık havaya
adam gibi çalışmaya
insan gibi yaşamaya
sade içerde değil
dışarda da açız
onun için de işte
sahnedeki kadına değil asıl
bu düzenin bazına asılıyoruz
aç aç aç
diye haykırıyoruz
bize okul bize yol bize fabrika açın
aç aç aç
yine de saklanıyor sahnedeki rakkas
bu acımıza son çare
bir açık versin diye bakıyoruz
canımız yanmış gibi değil
canımız yana yana haykırıyoruz
açamaz açamaz açamaz !
ama hala anlamıyor ki düzenbaz
gönül hoşluğuyla o açmazsa eğer
fırladığımız gibi
bu tarih denen sahneye
aç dediklerimizi biz
kendi ellerimizle açacağız.

can yücel