hayat enerjisi bile olmayan biriyle karşılaşıyorsun, o sıralarda sen dünyanın en huzurlu insanısın ama. arkadaş oluyorsun, dost oluyorsun, sevgili oluyorsun, her şeyi oluyorsun. sonra o düzelmeye başlıyor. dış dünyaya açılmalar filan… sen sadece ona kapanıyorsun, tabi bu arada tüm dünyan sadece o oluyor. aylar geçtikçe sana olan ilgisinden eser kalmıyor. senden sömürdüğü enerjiyle hayata öyle güzel tutunuyor ki sana ihtiyacı olmuyor. öyle ya da böyle gidiyor bir taraf. o hayatına çok güzel devam ederken bu sefer senin yaşamaya gücün kalmıyor. biz buna döngü diyoruz, aşk değil bu. bir taraf diğerine canını veriyor, diğeri o canla yaşamaya devam ediyor.