kötülük iyiliğin var olmaması mı? kötülük neden var? bir insan genelde başkasına, özünde düşünüldüğünde kendine neden yapar bunu?
iyilik ve kötülük kendi kendine satranç oynamaya benziyor sanki. sonuçta geriye kalan tek şey oluyor. öğrenmek.
kötülük iyiliği öğrettiği için var o halde. şu hayattan edinebileceğimiz tek şey için. bilgi.
kötülük olmasa idi iyiliği nereye koyacaktık.

bir insan, herkes kendi olmuşken ona, kötülük yapabilir mi? yaptığının sadece ama sadece kendine olduğunu bilerek. anestezide çok iyi nir söz vardır: en iyi ağrı başkasının çektiği ağrıdır. başkası gerçekten var mı? o an ağrı duymamamız bizi başkası yapmaya yeter mi?

ne bu vücud, ne bu akıl, ne bu beden, ne bu kapı, ne bu duvar, ne de bu kara gelen ölüm ayırabilir seni benden. bence, tüm iyiliklerin başlangıcı burası. burası herkesin ben olduğu yer. ama insan garip, insan kıyaslar ve insan burada kalması gerekirken kıyasın, bunun bir tık üzerine çıkar ve haykırır: ben ondan üstünüm.
hayır. ben, eşitim. sadece ve yalnızca.