yakup'a tanrı ile boğuşmasından sonra verilen isim. tanrı ile savaşan anlamına geliyor. yakup'un tanrı ile boğuşması etiolojik bir mitostur. yani bir geleneğin ya da davranışın dayandırıldığı öykü. eski ahit'in yaratılış kitabında yer alır bu hikaye. yakup seher sökünceye kadar iri bir adamla güreşir, güreşirken uyluk başını incitir ve beni mübarek kılmadıkça seni bırakmam dediği anlatılır. güreştiği yabancı sana artık -allah ile uğraşan anlamına gelen- israil denecek der. yakup da allah ile yüz yüze geldim ve sağ kaldım der ve o yere penueli yani allahın yüzü adını verir. israiloğulları tanrı yakup'un uyluk başına dokundu der. ibranilerin bir soyuna israiloğulları denmesi ve musevilerin etin uyluk başını yememesi bu mitosa dayandırılır.
gustave dore'un yakup'un tanrı ile güreştiğini resmettiği gravürü de akıl almaz güzelliktedir.