bir anımı anlatayım size:
yazın bi yerde çalışıyordum, böyle çay falan yapan. suriyeli bi çocuk gelirdi çalıştığı yere çay götürmek için; görseniz benden düzgün türkçe konuşuyor, sevimli, tombik, turuncu bir çocuk. insanlar çocuğa suri diye hitap ediyor. suri gel suri git. ismini sorunca öğrendim. halit imiş ismi. 11 yaşında. kaça gidiyorsun dedim. abi okumuyorum dedi. neden dedim; suriyeden kaçtık biz dedi, ben türk değilim. e halit dedim sizi almıyorlar mı? cevabı yıktı beni: abi geçen yıl gittim, okulda arkadaşım olmuyor ki, suriye türkmeniyim diye herkes beni aşağılıyor, oyunlara almıyorlar, kovuyorlar. youserlar sizin de evlatlarınız, yeğenleriniz, kuzenleriniz var. bu kadar nefret aşılamayın temiz kalplere. suriyeli, türk, müslüman, hristiyan. ne farkeder ki? lütfen. birliği sevgiyi öğretin ufaklıklara; garezi, öfkeyi, nefreti değil.