benimkisi de hepinizinki kadar "tuhaf". konudan konuya atlayabilme, yumuşak karnını bulunca hemen gevşeme, bunu asla anlayamama, inatla ve sabırla ilmek ilmek ördüğü kozasında beni çileden çıkarabilme özelliklerine sahip. işin kötüsü, çevreme bakıyorum da, hangi kadın "ben annemin bu yaptıklarını asla yapmayacağım" hangi erkek "ben babam gibi olmayacağım" dese bir yaştan sonra hepsi o limanlara demirliyor. korkuyorum!

az önce aradı; normal saatinin dışında aradığı için yüreğimi ağzıma getirdi bir güzel...çaktırmadım.

- babanın dağcı ayakkabılarını bulamadık, nereye koydun?
- dağcı ayakkabısı ne anne?
- sen aldın ya be, lambır mambır dediğin, çirkin olan.
- bilmiyorum ki.
- yemek yedin mi?
- yok daha yemedim.
- kahve içme yemeden.
- tamam.
- herşeye tamam deme.
-...
- o mereti içiyorsan bile bari suratıma üfleme.
- ne mereti be?
- anlıyorum ben...sesi geliyor sigaranın!
- sesi?
- tartışma benimle!
- seni seviyorum
- kuzuuum!
- öperim!