doğru bildiğim şeyler doğru yanlış bildiğim yanlıştı.siyah ve beyazdı.fazla düşünmez, fazla sorgulamaz,gelecekle ilgili plan yapmazdım.geçmişi de taşımazdım eskiden.eskiden masalsı bir diyarda yaşardım.ülke de bu kadar berbat değildi o zamanlar.arkadaşım gelirdi.her okul çıkışı bize bizle büyüdü.ikimiz de pek konuşmazdık bu yüzden iyi anlaşırdık.ilk gençlik döneminde hayattaki roller basit ve belli.üniversiteye hazırlan her gün etütler gelsin sorular gitsin sorular.amacım belliydi.sonrasını düşünmezdim pek.sonra film yavaş yavaş kopmaya başladı.hatalar hataları getirdi.ters rastlantılar o hatalarla dallanıp budaklandı.hayatım kendi içine doğru çöktü.büyük bir yıldızın patlayıp içine doğru herşeyi çeken bir karadelik gibi girdapta beynim.hiç bir şeye odaklanamıyor, hiç bir şeye inanmıyorum artık.güvenmiyorum en çok da kendime.aslında hissizlikle yakın ama bi o kadar yoğun hacmen ufak ama çok yoğun bir duygu boğumunun içinde kör düğüm vaziyetteyim.sadece şu veya şu diyebileceğim nedenlerin çok ötesinde hiç bir şeyi çözemiyorum.çözemediğim herşey beynimi kemiriyor.beynim kemrildikçe ruhuma bulaşıyor.sigara en çok böyle zamanlar için sanırım.üzgünlük değil bu sevinç de değil.ne hissettiğimi bile bilmiyorum artık kim olduğumu da.kafayı yemek varsa böyle bir şey olmalı.anlam kayması yaşıyorum herşeyde.yaşam kaygısına karışıyor bu.geçmişe dönüp hep orda kalmak istiyorum.hiç bir sorunun çıkmazın imkansızlığın belirsizliğin yalanların olmadığı herşeyin ve herkesin siyah ve beyaz olduğu ilk gençliğime dönüp orda kalmak istiyorum ya da sadece yok olmak.