sürekli anlayışlı ve iyiniyetli olmaktan bıktım. bunun şimdiye kadar kıymetinin bilinmemiş olmasından da. artık geriye doğru bir adım atarsam kafama taş düşsün, köpekler kovalasın, yer yarılsın beni hüp diye içine çeksin.
ne kadar kızsam da hak ettiği değeri vermesem de kendime, kendi kendimin en vefalısıyım.