geçen pazartesi spor salonuna gittim.belediyenin tesisi olduğu için istanbul kartla girilebiliyor. aynı kartı ulaşım için de kullanılıyorsunuz. salonun kapısına geldiğimde kartı dün giydiğim montun cebinde unuttuğumu farkettim.

yaşadığım en aptalca dalgınlık bu olsaydı keşke:)

salona giremedim tabi. otobüse de binemiyorum. yolculardan kart istemeyi de hiç sevmiyorum. mesafe 4 kilometre. yaklaşık 30-35 dakikalık bir yürümeden sonra evime vardım çok şükür. anahtarı almak için elimi cebime attım.
yani insan bir kontrol eder, gerçekten unuttum mu diye.
kartın cebimde olduğunu farkettim ve ağlamaya başladım.