adını unutup, malum uzun, arama motoruna yazacak olsak ilk tanımlama "dünyanın en fakir devlet başkanı" olacaktır. "fakir"...mütevazı değil, sosyalist, devrimci değil, "fakir"...işkencelerden geçmiş bir gerilla değil de, bahçesinde çiçekler yetiştiren, özlü sözlerle yetinen bir aforizmalar üstadı, bir çeşit yaşam koçu, pek sevilen tabirle "mentor"...ah ne tatlı, değil mi?

kapitalizmin eğip bükme, zararlı bulduğunu gölgeleme oyununa inat, bu değerli insanın yaşam öyküsüne odaklanmanızı ve çiçeklerle bezeli olmayan nasıl zorlu yollardan geçerek "zenginleştiğini" incelemenizi öneririm. (bkz: la noche de 12 anos - alvaro brechner)