jean jacques rousseau, ''yalnız adamın hayalleri'' adlı kitabında yalnızlık hakkında şunları demektedir;

!---- spoiler ----!

''nefsimin yararına olan, kişisel denilebilecek hiçbir şey ruhuma gerçekten sahip olamaz. sadee kendimi unuttuğum anlarda en tatlı düşlere dalarım; varlıklar sistemi içinde erimekte, bütün doğa ile özdeşleşmekte anlatılamaz coşkulara kapılıp kendimden geçerim. insanlar kardeşim olduğu sürece dünyevi mutluluklar tasarlardım; bu tasarılar bir ''bütün'' e bağlık olduklarına göre, herkes mutlu oldukça mutlu olabilirdim; ancak kardeşlerimin kendi mutluluklarını benim sefaletimde aradıklarını gördüğümden beri bana özel bir mutluluk fikri kalbime işlemiştir. işte o zaman onlardan nefret etmemek için, onlardan kaçmak gerekti ve hepimizin ortak annesine sığınarak, kollarının arasında çocuklarının darbelerinden korunmaya çalıştım; yapayalnız bir insan veya onların deyişiyle insanlardan kaçan, insan düşmanı biri oldum, çünkü en korkunç yalnızlık, bana, ihanet ve kinle beslenen kötü bir toplumsal yaşamdan daha tercih edilir göründü.''

!---- spoiler ----!

kanımca son cümle, niçin yalnızım sorusuna verilebilecek en anlamlı yanıtlardan biri. j.j. rousseau, yalnızlığı kendisi seçmiştir ve kendi deyimiyle ''canlı bir yapıya sahip olduğundan'' çevresindeki her şeye ilgi duymaktadır. hoşlandığı şeylerle uğraşması, ruhundaki intikam ve kin duygularının kök salmasına engel olur ve der ki: '' hayatımda herhangi bir eğlenceden hala zevk alabilmem için, öfke uyandıran tüm tutkulardan arınmış bir huya sahip olmam gerekir. bu bana işkence edenlerden intikam alma yöntemimdir ve onlara rağmen mutlu olmam, onlara verebileceğim en korkunç cezadır.''

isteyerek yada istemeyerek, paçaları sıvamadan yalnızlık deresine giren arkadaşlarım, eminim ki zor bir yaşam sürdürüyorsunuz, acı çekiyorsunuz. her ne kadar birbirimizi tanımasak da bilmesek de, hissettiğimiz bu duygular bizi benzer kılıyor, aramızdaki mesafeleri yok ediyor ve geriye sadece ama sadece hayatımızın öznesi kendimiz olduğu gerçekliği ortaya çıkıyor.

tutmayın kendinizi, duygularınızı kontrol etmeyin. bırakın acı çeksin ruhunuz, zihniniz, kişiliğiniz, bedeniniz... sizi siz yapan ne varsa. korkmayın yalnızlıktan, kabul edin artık. ilerleyebilmeniz için, imkansız dediğiniz düşleri gerçekleştirebilmek için, sadece kabul edin. yalnızsınız... yalnızız.

*spoiler uyarısı için @john 'bobby' carlo'a teşekkür ederim.