o zaman türkiye'nin genel ahlak kavramı üzerine bir fıkra anlatayım.
adamın biri varmış. uçkuruna düşkün ama dini inancı da sağlammış(!) fıkra bu ya; adam aynı sokaktaki genel eve gider orada kadınlarla beraber olur, daha sonra da yandaki camiye gider "allahım şeytana uydum bir daha yapmayacağım" diye tövbe edermiş. bu düzen hep bu şekilde devam ediyormuş. bir gün yine kadının tekiyle beraber olduktan sonra koşarak camiye gelmiş "allahım şeytana uydum bir daha yapmayacağım" demiş. caminin köşesinin tavanla birleştiği noktada şeytan birden belirivermiş. ve yıllarca hafızalardan çıkmayacak o muhteşem cümleyi söylemiş. "ulan or.spu çocuğu karıları s.kiyon s.kiyon suçu da benim üstüme atıyon!!!"