1. çok doğru tespittir. kendi küçük çevren dışında insanlarla tamamen farklı görüştesin, onlar sana saygılı değil sen onlara olan sempatini tamamen kaybetmişsin... hatta senin görüşlerini duyunca nefret beslemeye başlayacak ve asla doğru düzgün iletişim kurulamayacak bir kesim büyük çoğunluk... ne bileyim, buruk bi' yalnızlık işte.
  2. türkiye'de standartların dışında yaşayan birçok insanın içinde bulunduğu hissiyat. ülkemi çok seviyorum ve başka bir yerde yaşamayı asla istemem, ancak toplum benim kendim gibi olmama izin vermiyor, kendi inancımı, düşüncemi açıklayamam, rahatça kendi inandığım gibi yaşayamam, çünkü hep bir baskı var, kendin gibi olmak tehlikeli, o zaman da "burası benim de ülkem, benim de memleketim ama neden gurbette gibiyim" diye isyan ediyorsun, acınası bir hal.
  3. son yıllarda dibine kadar hissettiğim durum.

    hepimiz bırakalım gidelim, bir görelim tek onlardan oluşursa ülke ne kadar zevk verecek, kiminle kavga edip, kime sataşacaklar. suriye'liler yarın öbür gün birinci sınıf vatandaş olunca (malum onlarda hızlı bir şekilde çoğalıyorlar, her ailede 3-5 bebe) ne halt edecekler bakalım!

    ayrıca şu da var ki elin suriye'lisi daha kıymetli kendi vatanımda. bu nasıl iş anlayamıyorum. asıl enteresanı şudur ki hadi biz zaten oy vermiyoruz bunlara, bir şekilde de karnımızı doyuruyoruz, e sen veriyorsun ve sen de rahatsızsın suriye'liden, sen işsiz/aç dolanırken, o senin hakkın olan işe giriyor (daha ucuza çalışması mühim değil) ya da ona havadan paralar/evler veriliyor. bak o para senin hakkın asıl, madem devlet böyle paralar/evler dağıtılabiliyor, neden sen açıktasın? neden onu bana vermelisin önce demiyorsun? olm siz hakikaten burayı vatan olarak görmüyor musunuz?

    bu topraklarda, her daim vatandaşı olup gurbette gibi yaşayan bir güruh olmuştur. demek ki sıra bizdeymiş bu şekil yaşamak.
  4. "bu kalabalik icinde
    yapayalniz hissetmektense
    dunyanin bir ucunda
    tek basimayim" demeyi istiyorum ben de artik. hemen hemen herseyiyle yoruyor beni vatanim
  5. gökten yere insen sana yer yok
    ya araptan geleceksin ya acemden.
    allahçı uçmuş bir devlette kendi halinde garibamln bir türkmen olan fuzuli'nin dizeleridir. 500 yıldır hiçbir şey değişmemiş.
    cakal
  6. bende gurbette öz vatanımdaymış gibi yaşıyorum. yaşadığınız ülkenin dış politikaları, insanlarının sıcaklığı böyle hissetmenize olanak sağlayabilir. birde "doğduğun yer değil doyduğun yer memleketindir" diye bir söz vardı. çok doğru bence