1. son yıllarda dibine kadar hissettiğim durum.

    hepimiz bırakalım gidelim, bir görelim tek onlardan oluşursa ülke ne kadar zevk verecek, kiminle kavga edip, kime sataşacaklar. suriye'liler yarın öbür gün birinci sınıf vatandaş olunca (malum onlarda hızlı bir şekilde çoğalıyorlar, her ailede 3-5 bebe) ne halt edecekler bakalım!

    ayrıca şu da var ki elin suriye'lisi daha kıymetli kendi vatanımda. bu nasıl iş anlayamıyorum. asıl enteresanı şudur ki hadi biz zaten oy vermiyoruz bunlara, bir şekilde de karnımızı doyuruyoruz, e sen veriyorsun ve sen de rahatsızsın suriye'liden, sen işsiz/aç dolanırken, o senin hakkın olan işe giriyor (daha ucuza çalışması mühim değil) ya da ona havadan paralar/evler veriliyor. bak o para senin hakkın asıl, madem devlet böyle paralar/evler dağıtılabiliyor, neden sen açıktasın? neden onu bana vermelisin önce demiyorsun? olm siz hakikaten burayı vatan olarak görmüyor musunuz?

    bu topraklarda, her daim vatandaşı olup gurbette gibi yaşayan bir güruh olmuştur. demek ki sıra bizdeymiş bu şekil yaşamak.
  2. "bu kalabalik icinde
    yapayalniz hissetmektense
    dunyanin bir ucunda
    tek basimayim" demeyi istiyorum ben de artik. hemen hemen herseyiyle yoruyor beni vatanim