1. reis yine kınıyormuş saldırıyı. oley be, adam gibi adam var ya şu uzun adam. koca istanbul'da yine bomba patlıyor, sen anca " bunlar müslüman değil", "bizi bölemeyecekler" de, çığır, biz de seni ağzımız açık dinleyelim. daha ne desem ki, istanbul'da değilim, ama kim varsa onlara geçmiş olsun diyorum.


    (bkz: terör karanlık yüzünü bir kez daha gösterdi)
    (bkz: terörün aydınlık yüzü)
  2. ankara'daki patlama gibi, yine dışarıdayken haberimin olduğu patlama. eve geldim, televizyona sessizce ve isyanla bakan iki insan; annem ve babam...

    -yine patlama olmuş.

    "yine" sözcüğü dilimize pelesenk oldu öyle değil mi?

    açtım a haberi (!), baktım. 28 ölü, 60 küsür yaralı....

    üstelik atatürk havalimanı'nda...

    üstelik en kalabalık şehrimizde...

    üstelik ilk defa da değil...

    böyle yakınıyorum ama her neyse, " insanlar ölüyor, öyle yada böyle falan. " tarzında bir çomarlık yapayım.

    ya da kınasam mı acaba? " bizi bölemeyeceksiniz " mi desem ?
    iyi geceler.
    edit: imla