bu ara sessiz, sakin.. hatta yeni komşumuzu bekliyoruz. hala alışamadım, bir evde pek çok aile varmış gibi geliyor. bahçeli evlerin kendine has bir özgürlüğü var. oradan çıkmak, bir köşeye sıkıştırılmak gibi his veriyor apartman hayatına başlayınca. uzun sürede etkisinden kurtulamıyorsunuz.

bahçeli evde olsa olsa komşular oluyor ama onlar da uzak. benim bir başınalığa alışkın olmam da o bahçeli evin yeri çok ayrıdır. apartman sakinleriyle bir arada olunca mecburi bir hapis durumu söz konusu. alışamadım sanırım, zor geliyor; özgürlüğüm elimden alınmış gibi..