bu şiiri ilk liseye geçeceğim yaz zorla gittiğim bir dinletide duymuştum. 16-17 yaşlarında bir çocuk şiiri adeta darp etti sahnede. ben de ergenliğimin kroşeleri karşısında nakavt olmamak için çabalıyorum o yaşlarda. şiirin sonlarına doğru "aysel siktir git artık" diye bağırmamak için zor tutmuştum kendimi. yıllar sonra sarhoşken anladım şiirin aslında çok güzel olduğunu.