başkanlık sistemi



  2. tayyip erdoğan diktatörlüğü için getirilmeye çalışılan sistem.
  3. klasik anlamda başkanlık sisteminin ülkemizde uygulanamayacağı açıktır. neden mi? gerekçesiz karar olmaz diyerek açıklıyorum. başkanlık sisteminde yasama ve yürütme seçimleri ayrı ayrı yapılır. bir seçim simülasyonuyla örneklemek gerekirse

    yürütme, yani başkan seçimi 1.tur

    a kişisi %35
    b kişisi %25
    c kişisi %21
    d kişisi %19

    bir başkan seçilemediği için ikinci tura geçiyoruz ve seçime sadece en yüksek oyu alan iki kişi katılıyor. (ülkemizdeki cumhurbaşkanlığı seçimi gibi. hoş parlamenter sistemde cumhurbaşkanını halk seçmez ya neyse) b ve c kişisinin seçmenleri de kalan iki kişiden daha çok beğendiğine oy veriyor veya oy kullanmıyor. kimin seçildiği önemli değil ikinci turda bir başkanımız oluyor. kabul edersinizki başkanlık seçimine giren kişilerin hepsi bir partinin adayı. bu nedenle yasama yani milletvekili seçimlerinde de partilerin alacağı oylar aşağı yukarı başkanlık seçimindeki dağılım gibi olacaktır. yani yürütmenin başı olan adamın partisi tek başına yasa çıkaracak kuvvette değil. ortada bir koalisyon da yok. burada sistemin çökmemesi için milletvekillerinin yasa oylamalarında, teklifin hangi partiden geldiğine göre değil oylanan yasanın niteliğine göre oy vermesi gerekir. fakat ülkemizde bir muhalefet milletvekilinin hükümetin yasa teklifine olumlu oy kullanmasının sonucunun ne olacağını biliyoruz. işte bu durumda meclis kitleniyor ve yasa çıkaramıyor. aynı zamanda ne başkan meclisi ne de meclis başkanı feshedemiyor. al sana kaos. peki abd de nasıl yürüyor bu sistem derseniz orada zaten iki grup olduğu için ister istemez bir çoğunluk oluyor ve karşı grubun lehine oy vermek bizdeki gibi ihanet sayılmıyor.

    yukarıdaki gerekçelerle klasik başkanlık sisteminin kabulü kaostan başka bir şey getirmez. fakat hayatı anayasa hukuku kitabına bağlı kalarak yaşamak zorunda değiliz. cumhurbaşkanı'nın sürekli söylediği türk tipi başkanlık sistemi oluşturulup bu sistem ülkemize göre ayarlanarak şuanki yarı parlamenter sistemden daha iyi bir yönetim biçimi oluşturulabilir.

    ben bu tartışmanın başından beri yeni anayasa ve akp'nin önerdiği başkanlık sistemini merak etmiş ve okumak istemişimdir. fakat ana muhalefetimiz sağolsun teklifin anlatılmasına bile karşı oldukları için bu imkanı henüz yakalayamadım.
  4. malum kişinin olur da ani vefatı sonrası gündemden 15 dakika içerisinde silinecek yönetim sistemidir.
  5. türkiye için felaket olur.
  6. abd'deki sistem aynen kopyalanacak ise desteklediğimdir, zira başkan'ın ülke içerisinde yetkileri kısıtlıdır ve kendileriyle ilgili kararları öncelikle eyaletler vermektedir. lakin türkiye'de de bu sistemin böyle işleyeceğini düşünmek hayalperestlik olur. adam ülkeyi hacıladı bırakmıyor.
  7. sadece üniversite mevzunları oy kullanabilecekse bu sistemde, hemen gelsin dediğimdir. tabi bizim ülkemizde üniversite okumuş olmak da birşey ifade etmiyor ya o ayrı.
  8. gün geçtikçe yaklaşıyoruz. sonun başlangıcı gibi. umarım gelmez.
  9. vaktiyle burhan kuzu, bir tv kanalında başkanlık sistemini anlatmıştı. tüm samimiyetimle söylüyorum ki cumhurbaşkanı o konuşmayı dinlese başkanlık sisteminden vazgeçer.
  10. kalıpsal düşünmeyen benim gibi kişiler için de uygun bir sistem diye düşünüyorum.

    benim derdim, hep aynı yüzleri görmek. 40 yıl süleyman demirel gibi siyasetçileri gördük. devlet bahçeli kaç yıl oldu parti başında. kılıçdaroğlu yine aynı şekilde partinin başında. kaç yıldır başbakanlık ya da cumhurbaşkanlığı olsun tayyip erdoğan başta. şimdiki bu sistem siyasetçileri elimine etmiyor. yeni alternatifler ya çıkmıyor ya da çok zorlu aşamalardan sonra ortaya çıkıyor.

    abd tipi olursa, belli bir süreye dayalı olursa, ve arada geçiş olacaksa, şimdiye kadar yönetim süresi o süreden düşerse benim pek karşı çıkacağım bir sistem değil.

    abd'de başkan çok etkili mi? obama'nın o kadar karşı çıkmasına rağmen israil başbakanı nasıl abd kongresinde seslendi ve ayakta alkışlandı? başkanın o kadar etkili olmadığı aşikar. önemli olan ülke politikasını oluşturanlar ve o politikayı yönetenler. onlar ne isterse o oluyor.