cam ve elmas - sadık yalsızuçanlar

orada gördüm yalnızlığı. insana benziyordu. ondan sonra hep insanı da yalnızlığa benzettim durdum. bazen dururdum sokağın bir yerinde, boşluğa bakardım. başımı bir kaldırırdı, ‘göğe bak' derdi, ‘oradan geldin sen, yurdun orasıdır, oraya layık bir ışığa gir.' bunu nasıl yapacağım? ‘ilmini ölmeyen diriden al, ölüyü ölüden alma' bu sesi duymuştum. ‘bütün sırların yazıldığı defterim ben, o defterin tamamıyım' demiştim. sadık yalsızuçanlar'dan, harakanlı bilge ebu'l-hasan'ın yaşamına ilişkin çarpıcı bir anlatı. kars'taki harakani dergahında geçen olaylar, kente bir belgesel filmin çekimleri için giden ekipteki kameramanın 'objektif'inden anlatılıyor. çekeceği belgesel için açılar belirleyen, kareler seçen kameramanın "ben bunları anlayamıyorum. bana düş gibi geliyor. dayanamıyorum" sözlerinin ardına gizlenmiş acıları, anıları ve sarsıcı keşifleri. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)