bizim burda sahilde belediye önünde toplanıyor millet akşam yürüyüş yaparken ellerinde bayrak olan kalabalık bir ailenin arasındaki konuşmayı duymuş bulundum.

kadın bayrağı göstererek "ne yapayım bunu şimdi oraya kadar?" dedi.
adam da gayet lakayıt; "aman atıver çöpe gitsin yarın akşam yine dağıtırlar zaten."

hani canım bayrak sevgisi? hani o milliyetçilik hani o ırmağının akışına ölürüm türkiyem? demek istedim. biri sokağa çıkın dedi diye sokağa çıkan ama ne için çıktığını bilmeyen veya unutan insanlar yoğunlukta sanırım bu nöbetlerde. sokakta gördüklerimden yola çıkarak söylüyorum.

ayrıca artık bir "ramazan şenlikleri" formuna girmedi mi sizce de? akşam yemeğinden sonra çıkılır, meydanda dev ekran karşısında en güzel yer kapılır, elde bayrak, dilde dombıradan mehter marşına uzanan melodiler...

ramazan etkinliklerine ek olarak bir de; kornaya abanarak ana caddelerde dolaşmak, havaifişek patlatmak, müzik(mehter marşı) son ses açıp arabanın (tercihen şahin-doğan) camına oturarak turlamak olayı var. bu da işi artık iyice düğün alayına çeviriyor.

he bir de söylemeden geçmeyeyim; sahilde horon vuranların sayısı da az değil hani...
bir yerden baktığında komik derecede güzel; şiddet içeren bir eyleme karşı oynayarak tepki vermek... ütopik di mi:)

ama neye tepki verdiğini unuttu artık insanlar. iş eğlence rutinine dönüştü. hani o güzel şarkıda diyor ya; aklıma hep o geliyor her akşam: "...az şey bilip çok şey hisseden insan..."