felsefe, yani soru sorma etkinliği oldukça olağan karşılanacağı üzere bir yerden sonra saçmalığa dönüşür. bütün bilimlerin oluşmasına ön ayak olan felsefenin saçmalığa dönüşmesinin sebebi ise soru sormanın ve sorgulamanın bir sonu olmamasıdır.

örnek verecek olursak:

s: yemek yemezsek ne olur?
c: açlıktan ölürüz.
s: neden yemek yemezsek açlıktan oluruz?
c: çünkü yemek yemek vücudumuzun ihtiyacı olan enerjiyi toplamamızı sağlar.
s: yemekler vücudumuzun ihtiyacı olan enerjiyi nereden aldı? ya da neden enerji toplamak zorundayız?

bu noktadan sonra verilecek herhangi bir cevaba yukarıdaki minvalde, "konuyu bir yere bağlayamayan" sorular gelebilecektir.

bu söylediklerimden yola çıkarak felsefe yapmanın saçmalığa dönüşme eşiğini şöyle tanımlayabilirim:

alınan herhangi bir cevaba karşı sorulabilecek herhangi bir sorunun önceki soru ve cevaplarla arasında olması gereken anlam ve konu bütünlüğünün kaybolmaya başladığı sınıra felsefe yapmanın saçmalığa dönüşme eşiği denir.