1. a rh ve pürtelaş

    bir yol buldum sana
    kolayca büyü diye
    önce emekle
    ve sonra yürü diye
    biz alışmışız seninle sevişmeye telaşla
    tenimizle, bedenimizle, kanımızdaki rh’la
    bir mezarlık buldum sana
    yaşamaktan korkma diye
    ölümün öldüğü yerde ölmekten kaçmak niye
    okuduğun kitap ol
    içtiğin su
    bir kabiliyet ol çocukken edinilen
    bir damla yağmur ol her yere yağabilen
    bir çift eldiven buldum sana
    el ele tutuşmaktan utanma diye
    nerede bir ışık huzmesi görsen güneş olacaktın
    nerede ay görsen sen iki kere parlayacaktın
    sen başka kucaklarda uyuyup uyanmayacaktın
    bir amaç buldum sana
    sebebiyetken sebepsiz olma diye
    soruyken cevapsız kalma
    kendini hep haklı sanma diye
    bir ilkbahar buldum sana
    ilk günlerinde gösterişsiz bir koza
    ruhunda kelebekler uçuşacak biz yaklaşırken yaza
    bir zamir buldum sana
    adı da ”sen”
    ne güzel ”biz” olurduk sen terk edip de gitmesen
    bir son buldum sana
    adı elveda
    baştan sona tekrar oku bu şiiri
    daha da yazmam sana…

    demiş can bonomo...
  2. sana gözlerini açma demiştim.
    senin gözlerin de yeşildir şimdi.
    girersem çıkamam içinden.
    üzülürüm.
    üzülürsün,
    üzülür yastıkların.
    duvarların üzülür demiştim.

    indir o uzun siyah kirpiklerin tenine değsin.
    bana bakma demiştim.

    öylesine birgün otururken meyhanede,
    aklıma gözlerin gelir.
    ağlarım kahverengi.
    seni ağlarım.
    bizi ağlarım.
    deviremediğimiz dağları,
    sevişemediğimiz bağları ağlarım demiştim.

    ama açtın ya yine sen gözlerini.
    açmayaydın iyiydi.

    sana adını söyleme demiştim.
    senin adın kesin bir prensesin adıdır.
    unutamam aklımda kalır.
    dayanamam söyleme demiştim.

    ben yoldan kolay çıkarım.
    beni kendi trafiğinin kazalarında zayi etme.
    bir gün başka bir kalbe tezgah açacak olursun,
    orayı benzinle değil, senin adınla yakarım demiştim.

    ama söyledin ya yine adını
    söylemeyeydin iyiydi

    sana, aşık olmayalım demiştim.
    bu viranelerde, bu birahanelerde dolaşma.
    buralar benim.
    aşkını kendime öğrettiğim dershaneler,
    eyvahlarla hay allahlarla gemi yaptığım tershaneler benim.
    seni buralarda görmeyeyim.

    sakın ama sakın;
    aşık olmayalım demiştim.

    aşık olursak,
    mutsuzluk tutup bizi bir yerimizden öyle savuracak ki,
    kolumuzdan kanadımızdan olacağız demiştim.
    her gün dalgalar yutacak gemilerimizi
    kaptanlar bizi terk edecek, biz batacağız demiştim.

    sana, aşık olmayalım demiştim.
    ama aşık olduk ya yine seninle biz.

    demis can bonomo.