bu başlığı gördüğümde direk aklıma "çağımızın hastalığı" diye lanse edildiği geldi. bir bakıma doğru çünkü kimse kimseyi dinlemiyor. dinlemeyi geç birbirlerine tahammülleri yok. en ufak şeyde ilişkiler kopuyor, boşanmalar yaşanıyor. kimse birbirine bir şans daha vermiyor, olayı bir de karşı taraftan dinleyeyim demiyor. sağduyu eksikliği iletişimsizliği doğurdu. gittikçe de büyüyor.
kırılan bozulan taraf nasılsa anlamaz diyip konuşmamayı tercih ediyor. karşı tarafın ne olduğundan haberi yok. sonra araya mesafe giriyor. kimse elini taşın altına koymuyor.
gel de iletişimsizliğe çağın hastalığı deme.