kış temalı kitap görünce bile mutlu olan ben kışı nasıl sevmem ki? baharın gelmesiyle kaybettiğim mutluluğum, samimiyetimdir kış. buz gibi soğuktan sokaklardan sonra evin kapısını açınca yüzüne vuran sıcaklığı seviyorum, doya doya sarılmasını, portakal kokusunu, kötü manzaraları yok eden karı, rahatlatan yağmuru, soğuğa aldırmadan yanıma gelen gerçek dostlarımı seviyorum. yaz gibi sırnaşık, boğucu ve sahte değil de daha gerçek, daha samimi ve daha ciddidir kış mevsimi. belki de herkes biraz daha insan olduğu için seviyorumdur. soğukların bel büktüğü dönemler de "allah yokluk çekenlere yardım etsin" temennileri ayyuka çıkar" temmennide bulunanlarla birlikte yardim eden kahramanlar da çıkar ortaya. aralık doğumlu biri olarak dört gözle bekliyorum kendisini. çok bekletmesin lütfen.

güzel günler kışla gelir...