yalan yok, işime gelmeyeni sev(e)miyorum ben. işime gelmeyenden kasıt; yüzüme karşı gülüyorsa, sevgimi kazanmak istiyorsa, benden alacağı bir şeyler olduğunu tahayyül ediyor ve işine geldiği gibi münasebet kuruyorsa, ben bunu fark ediyorsam şayet sıcak kanlı olamıyor; araya mesafe koyuyorum. tahammül edemediğim şeylerden birisidir, bir insanın farklı zamanlarda aldığı farklı hal ve tutumlar. her ortamda insanın karşısına çıkabiliyor.


kötü gün dostluğunu sevmem mesela. bu yüzden pek çok yakın arkadaşım diyeceğim insanla da arama set çektim. yaş aldıkça bencilliğim arttı evet. benim zaten kısıtlı olan zamanımdan çalmalarına müsade edemiyorum. derdi olunca ağlayan, içini döküp kan kusan; ama sonrasında saadete erişerek bir önceki anını unutan tiplere gelemiyorum. asıl bencil de kim aslında düşünmek gerek bu bağlamda ama artık farkına vardıkça zaten hayatın, kelimelerin yeri farklı yerlerde oturabiliyor ruhunuzda.