neden sevgiyi, fedakarlığı ahirete bağlama alışkanlığı içinde olanlar var bende bunu anlamıyorum. yargıların sorgulanmasına ise sonuna kadar katılıyorum.
evrim denen süreklilik içerisinde ahiret denen dinsel tanıma, ölüm sonrası dirilişe inanmayan bir annenin mesela evrimsel olarak kendinin devamı olarak kabul ettiği çocuğunun yaşamı için kendi yaşamından vazgeçmesini de bu bağlamda sorgulamak gerekir ki bence sorgulanması çok saçmadır!

peşin edit:
iş bu girdi canlı bomba olanları haklı göstermek, eylemlerine mantıklı bir gerekçe bulmak maksadıyla girilmemiştir.
olayı irdelerken bütün kararlarımızı bazen bilinçli, bazen bilinçsiz olarak fayda mahsur analizi yaparak, bunu yaparkende soyumuzun devamını hesaba katarak verdiğimizi düşünmeliyiz. olayı dinsel bakış açısı ile daraltmak yerine motivasyon açısından bakmalı.
dinsel anlamda ise haşhaşilerde hasan sabbah'ın genel çerçevede "fedai" denen kişilerin motivasyonunu artırmak için "benden öncekiler -peyamberler- cennetten sadece söz ettiler, ben olayı bir çıt yukarı taşıyıp cenneti muritlerime göstermeliyim" yolunu benimsemesi ise yine bu konu ile ilgili incelenmeli. sonuçta insanlık için olmasada haşhaşiler olarak başarı sağlamış bir hareket tarzı.

edit: imla