-
eğer kendimi gerçekten seviyorsam olurdum yoksa katlanamazdım heralde.(*:swh) -
olmazdım ama takılırdım heralde -
hayır dersem alınır mıyım acaba... -
hayır,çünkü hem ben bana bir şey katamazdım,hem de sürekli hemfikir olunan ilişki çok sıkıcı olurdu.(*:aşk da bir yere kadar ) -
tabi ki olurdum. uyandığı gibi muhabbet etmeye başlayabilecek, günün her saati modu yüksek olabilecek. mutsuz olduğunda benden daha fazla üzülebilecek (kendimle sevgili olduğumda iş loopa sarar o kötü).
bluesdan heavy metale her müziği dinleyip pop sevmeyecek. yemek yapabilecek, spor yapacak. seri filmleri izlemiş ve ne zaman izleyelim dense seve seve izleyecek. batman sevecek. konuştuğu şeyler o gün yaşadığı stresli şey değil o gün öğrendiği ilginç ya da komik şeyler olacak. müzisyenler ve müzik hakkında saatlerce konuşabilecek.
aynı şeyleri sevmek lazım. başka türlü zor. kendi ilgi alanlarınla ilgili sürekli birlikte olduğun insana bir şeyler anlatmaktansa o konularla ilgili muhabbet edip tartışabilmek daha güzel kesinlikle. -
ne olcam bu sikikle çok pis huyu var bunun der resti çekerdim -
her ne kadar günümüz dünyasında yaşamın ayrılmaz bir parçası gibi görünse de ekonomik konular dışında hiç düşünmez kesinlikle olurdum.. -
olmazdım, net -
tanım : übersonik cool özelliklerini tezgaha serenlerin yer aldığı başlık.
zor olurdu ancak rezonansı bir tutturduğunuzda da şahane olurdu. -
şimdi durum şudur ki: sevilen kişi ideal olan kişidir. seven kişi zaten eksik, dandik vesaire olduğu için seven kişidir zaten. al işte ulan 2 cümle bile kuramıyorum ulan laaaaan. yok olmazdım. kendimle sevgili falan olmazdım. ama üstte anlatmak istediğimi platon-şölen kitabında güzelce açıklıyor.