-
kimsenin mutsuzluğuna kimse garışamaz! ben bu şekhil mutsuzumdur şu bana şu şekhil öteki öbür şekhil. lakin herkesin mutsuzluğu birdir! -
!---- spoiler ----!
-olmaz
+neden olmaz?
-mutsuz oluruz.
+mutsuz olalım. hep mutlu olunacak diye bir kural yok ki, biz de mutsuz olalım. olmaz mı?
!---- spoiler ----!
bazen birileri ile mutsuz olmak bile sizi mutlu olmaktan daha iyi hissettirebilir, bu diyalogtaki amirim gibi. mutluluk ve mutsuzluk sizin tekelinizde -
bir sorun değildir. duygular psikolojiktir. mutlu olmamayı da problem olarak görmeyin artık. mutlu değilseniz eğer bol su için biraz spor yapın allah aşkına.
çoğumuzun bir iphone karşılığında unutulan ve bi selfie'nin üç yüz beğeni almasıyla yok olup giden pürüzsüz, sentetik acıları var. varsayalım çok ciddi sorunlar var, ben şu anki acılarımızın geçeceğine, "iyileşmeye" inanıyorum. her yaranın bıraktığı iz buruk da olsa minnetli bir hatıradır sonuçta.
o değil de bütün dünya bi bana mı üzgün görünüyor. neden hayata dair tatlı anıları belleğimizde saklarken acıları yaşatıyoruz. anlamıyorum hiç. -
"Mutsuzluk, küçük, basit şeylerin yavaş ölümüdür."
İyi çeviremedim belki, alındığı şarkı burada: https://www.youtube.com/watch?v=fXvz4bkQRZI -
şunu biliyorum bu konuda.. hayatın sonu değil, yani bilinen anlamda..hem kim biliyor gerçek mutluluğun hayatın sonunda olmadığını..korkular yaşanılacak olanı yaşanmaz kılıyor son noktada..