Kimdir?
1958 yılında istanbul'da doğdu. ortaokul ve liseyi kadıköy maarif koleji ve anadolu lisesi'nde bitirip, yüksek öğrenimini boğaziçi üniversitesi ingiliz dili ve edebiyatı bölümü'nde tamamladı.
sylvia plath üzerine incelemeler yaptı. çeşitli dergilerde şiirleri yayımlandı.
13 ekim 1987'de 29 yaşındayken intihar etti.
-
ben çirkinim hoşça kal diyebilecek kadar güzel olan kadındır. -
ortalama türk şiiri takipçilerinin "kuş koysunlar yoluna" şiiriyle gönlünü çalmış, şiirseverlerce efsaneleştirilmiş kadın şair. fakat ben maalesef, kitabını alıp da diğer şiirlerini okuduktan sonra nilgün marmara hayranlığı sekteye uğrayanlardan biriyim. yine de güzel kadın, kuş koysunlar yoluna. -
yazarın kirmizi kahverengi defter adlı eserinin 1. baskısı 350 liradan satılmaktadır. -
aydınlıkta köhneliği belirginleşen ve kentte ve konutta hiçbir şey neyse ben oyum.
öylesine
bağsız ve yeğniyim ki bu hafifliğin şiddetinin bedelini bir gün öderim diye düşünüyorum.
sanki varoluş beni cezalandırmak ister gibi; yoğunluğundan bana düşen payını benden geri
alarak bu yoğunluğa, olur olmadık herkese ve her şeye fazlasıyla katlayarak sunuyor.
ülkem yok, cinsim yok, soyum yok, ırkım yok; ve bunlara mal ettirici biricik güç, inancım
yok.
hiçlik tanrısının kayrasıyla kutsanmış ben yalnızca buna inanabilirim, ben.
yere göğe
zamana denize kayalara ve kuşlara da dokunan aynı tanrı değil mi?
bu kutla tanrının
yönetkenliğinde, olmayan ellerimle bir yok-tanrı'yı tutuyor ve ölçüyorum yokluğun ağırlığını.
kefe'lerinden birine onun oylumu pekâlâ sığıyor, diğerine duygular, duyumlar ve düşünceler
yığılıyor, işte yetkin eşitlik...
her gün her gece bu eşitliğin bilgisiyle geçiyor.
bir eskiciden
satın alınmış bu teraziyi birgün başka bir eskiciye vereceğim, o gün, tozanlarım her bir yana
dağılıp toprağın suyun ölümsüzlüğüne eklemlenecekler ve ben özgürleşeceğim.
(bkz: canımın sıkıntı sınırı) -
rüzgarla, yanan kadın, mahzun köpeğe sırtını dönen kadın, şiir yazan, canına kıyan kadın, kürekçi erosun kayığındaki kadın, çiçek kadın, seyyah kadın, bahçe kadını, masa kadını, pencere kadını, çoğul kadın, çocukluk kucağında kadın, martı tüyü kadın, çöl zambağı kadın, kontrat imgesi kadın, köpük kadın, şafak kadın, durgun hayat kadını.
hayalleri kırıla kırıla iki adımlık yer kürenin tüm arka bahçelerine şans verdikten sonra ekim'in 13'ünde canına kıyan kadın. ama bunu yazmamın sebebi canına kıyması değil. şubat'ın 13'ündeki doğumu, hiçbir zaman yeteri kadar ait hissetmediği bu dünyaya gelmesi.
şubat'ın 13'ünden sonra, nilgün marmara sonrası kız çocukları asla yalnız hissetmemiştir. bir açıdan en azından. -
edebiyat tezlerinde eserleri sıkça sylvia plath ile feminist teoriye göre karşılaştırılan yazar. bu feminizm ekseninden çıkıp modern tarzdaki eserlerinin postmoderniteye göre yorumlanması daha güzel olabilir. -
bu kadına aşığım. -
"...bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu. dönüp baktığımda bir acı da buluyorum nilgün’ün yüzünde. o zamanlar görememişim. bugün ortaya çıkıyor.”
cemal süreya'nın onun hakkında söyledikleri..
"bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
hep böyle mi bu?
bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum;
dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum,
kendime bir yer..
kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım,
ölü ben'im kendini izlesin her yandan;
o tuhaf sır içinden.."
bu da dünyayla yaralı'nın (ece ayhan'ın nilgün marmara'ya verdiği isim) yazdıkları.. -
çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlik kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye
veda edeceğim.
(bkz: yalnızlık)