kadınlara söylüyorum eşek değilsek kendi başımıza yeteceğimizi biliyoruz, "ay ben perdeyi takamam kiii, kitaplığın yeri değişecek, musluk damlatıyo ama sen yoksııın" diye saçmalamıyoruz, bir alet çantası bir de merdiven alıyoruz. erkeksek de bi zahmet "saçını makyajını beklerken geç kaldık işte" suratı yapmıyor, "nerdeydin, neden haber vermedin" maçoluklarına girmiyor, bi rahat bırakıyor, söylenen saate +30 dk ekleyerek yaşamımızı idame ettiriyor, böylece ağzımızı kürekle tanıştırmıyoruz.

başka ne yapıyoruz, kitapçılara gidiyoruz, unutulmaz filmlere bakıyoruz. hayatımızı yaşıyoruz işte...belki şurada küçük mutlu bir ağaç vardır diyoruz ve biraz alizarin kırmızısı biraz titanyum beyazı derken, resmi bob etmeden bob ross kıvamında takılıyoruz kısaca. gelince de mutlu bir sincap konduruyoruz ağacın dallarına.

boş beleş beklerseniz tu vas me detruire, kendi hayatınızı kurarsanız da blue cafe söylersiniz. bence.