film için bir dany boyle aurası diyebilirim. film başkalarının elinde ruhunu kaybederdi, filth gibi bir kitabın başka bir yönetmenin elinde nasıl harap olduğunu görmüştüm. dany boyle ise 20 yıl aradan sonra filmin ruhunu korumuş ve boyhood ve sunrise 3'lemelerinin yönetmeni (gösterdiği sabırla takdirlik adam) richard linklater'den izler sunmayı başarabildi.

film insana karmaşık duygular hissettiriyor. 20 yıldır görmediğin dostlarınla karşılaşmışsın hasret gideriyorsun. ilk filmi sevenlere hediye edilmiş yeni bir soundtrack albümü dinlemek ve umarsızca koşan delikanlıları görmek benim için yeterliydi. serinin devam kitabı ile uyumlu olmasa da bir parça da nabız yoklamaydı ve t3'ün öncüsü olduğunu düşündüm.

gelişen teknolojiden sinema da nasibini alıyor. instagram, twitter emoji'lerini film içinde görmekten dolayı rahatsız olmadım değil, aradan yıllar geçince miki suratlı, tavşan kulaklı tiplemeler hakkında gülüp geçicez bu açıdan bakınca dönemin trendlerinin sinemada yerinin olmadığını düşünüyorum. bunun sonucu filmin klasikleşmesine engel olması. 5 yıl sonra trainspotting izlerseniz etkilenirsiniz ama t2 o kadar da etkili olmayabilir. diğer taraftan trainspotting'i yeni izleyerek t2 izlerseniz de film sizi sarmayabilir. başlarda dediğim gibi filmi cazip kılan döneminde izlemiş olmanın getirdiği bir hasret, özlem filmi olması.

şu listede bulunsun:

iggy pop - lust for life (the prodigy remix)
high contrast - shotgun mouthwash
wolf alice - silk
young fathers - get up
frankie goes to hollywood - relax (don't do it)
underworld & ewen bremner - eventually but
only god knows ft. leith congregational choir - young fathers
the rubberbandits, dads best friend
blondie - dreaming - bohemia afterdark
queen - radio ga ga
run-dmc, jason nevins - it's like that
the clash - (white man) in hammersmith palais
young fathers - 'rain or shine'
fat white family - whitest boy on the beach
underworld - slow slippy