!---- spoiler ----!

şimdi film hakkında genel anlamda çok birşey bilmesem de nörolojik bir hastalığı olan ve ömür süresi içinde durumunu iyileştirecek bir tedavi ummayan biri olarak beyin araştırmalı filmlere her zaman ilgiyle ve biraz da duygusallıkla bakıyorum. dahası burada sevdiği insanı ölümden kurtarabilecek bilgiyi bulmak iç,n donanımı olan bir adam durumu daha da trajikleştirmiş. bunu yaşayan doktorlar bilim insanları var mı bilmem ama varsa işkence budur herhalde derim. özellikle ölüm sahnesi ve ardından divitle kendini delip ağlama sahnesi iç acıtan cinstendi. abi bu adam da ne karanlık diye düşünürken biraz da requiem for a dream tecrübesiyle arnofsky beni ters köşeye yatırdı ölüm noktasından sonra adeta yeni bir film başlıyor. film bize özetle bu ikinci kısımda hepimiz değişmeyi dönüşmeyi kabul etmek zorundayız dahası belki de sevmeliyiz diyor. kapkara giden film neredeyse psikolojik açıdan terapatik etki yaratacak güzellikte şiir gibi bitiyor.öyle ki insanın ölesi geliyor. muhteşem müziklerinde hakkını vermeli tabi. izleyin, izlettirin.

!---- spoiler ----!