mustafa ulusoy'un 2013'te yayınlanan deneme kitabı.
kitap ismail fakirullah'ın “anlarsa uzağım yakınımdır, anlamazsa yakınım uzağımdır.” sözüyle başlıyor.
insanın iç dünyasında olup bitenleri irdeleyen bir başyapıt. özellikle çağın problemi; narsisizmi işleyerek, insan ilişkilerindeki çarpıklıkların, ruhi bunalımların nedenlerini açıklayıp çözümler üretiyor.

herkes kendinden bir parça bulacaktır bu kitapta. normalleşen anormalliklerimiz...
'' narsistleşmiş benliklerin en önemli özelliklerinden biri ayrılmaya isyan etmeleri ve ayrılma ve ayrışmayı gerçekleştirememeleridir. narsistleşmiş benliklerin dünyaya ve dünyadakilere tutkusunun sonucudur bu. durulaşmak isteyenler ayrılma ve ayrışmayı bilmeli. bunu başaramayanlar bu dünyayı sonsuz görenlerdir. ''

insanın kainatla ilişkisi. kainatın bize anlattıkları..

''üzüm tanesi kendi başına bir hiçtir. varlığını başka bir varlığa sunduğu anda farkedilir, anlaşılır, varoluşunu yeniden kazanır.her varlık, dışarıdan aldığı varoluşunu yine aldığı yere sunduğu an anlam kazanır.. bütün varlıklar varoluşlarını onu aldıkları zat'a yeniden sunarlar. ''

ruh bunalımlarının çaresi: özüne dön.

''mutlak bir iradeye teslimiyet,kalbin en önemli besiniydi.''
'' ontolojik çaresizliğimizi itiraf ederek o'na sığınacağız...''

narsistik çağda şımarık çocuklar gibi tepinen insanların yanında sukunete ermiş insanları kucaklarcasına ''sessizliklerin garip karşılandığı zamanın çocuklarıyız biz '' der yazar..
deneme yazılarının bu kadar güzel olacağını zannetmezdim..