-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.00)
italyan edebiyatında yeni gerçekçilik akımının kurucusu olarak kabul edilen cesare pavese bir kere daha sıradan hayatın ötesine geçerek insanı saran büyük yalnızlığın ve hüznün romanını yazıyor. çocukluk yıllarını geçirdiği torino'ya bu kez bir iş kadını olarak dönen clelia'nın, resim sergilerinde, bohem çevrelerde karşılaşıp dostluk kuracağı kadınlar, bir mutluluk hayalinin peşindedir. mutluluğun anahtarı kimisi için erkek, kimisi için eşcinsellik, kimisi için para, kimisi içinse ölümdür. clelia'nın, bir otel odasında intihara giriştiğine tanık olduğu rosetta'yla kuracağı dostluk, genç kadını yaşama bağlayabilecek midir?bu sorunun yanıtı kitapta nasıldır, okumadan bilinmez. ancak pavese kendi açısından bu yanıtı hiçbir zaman veremeyecektir. kahramanı rosetta gibi, torino'da bir otel odasında intiharı denemiş, ancak o, sonuna dek giderek yaşama veda etmiştir. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
ben pek bir şey bulamadım, daha doğrusu aradığımı bulamadım.
pavese'ye nerden başlasam derken kütüphanede bu kitaba denk geldim. çok doğru bir seçim değildi ya da pavese bana göre değilmiş. ikisi de olabilir.
hikayeye nerden nasıl girdiği belli olmayan karakterler var bu rahatsız edici geldi bana... ana karakteri oldukça soğuk buldum, işin aslı iç dünyası anlatılıyorsa da ben kaçırmışım demek.
yüzeyseldi bence...gittik geldik yedik içtik o böyle dedi ama ben böyle dedim'den öte pek bir şey göremedim.
hayal kırıklığıydı.ha açılır ha düzelir diye diye çok zor bitti.
bitince de e yani? diye kaldım öylece.