-
yemek, bulaşık, çamaşır, temizlik vs vs başaramıyorum yalnız yaşamayı.
yaklaşık 15 yıldır hep dayalı döşeli kendi evim oldu ama misafirim geldiği zamanlar hariç ya 1-2 yan ya da aynı apartmanda oturan ailem bende kaldı ya da ben onlarda.
şu anda aynı apartmandayız. haftada 3-4 misafirim geldikçe kendi evime çıkıp misafirimi ağırlıyorum. misafirimi uğurladıktan sonra annemlere iniyorum. kalmak isteyen olsa bile yatılı misafir kabul etmiyorum.
hayatıma giren bazı insanlara dayalı döşeli kendi evim olduğunu söylemiyorum bile, ailemle yaşıyorum deyip geçiyorum.
ekleme: annem ayda 1-2 temizlikçi çağırıp başında durarak evimi temizletiyor. -
bir hafta oldu mersine geleli. kimseyi de tanımıyorum. lan ne bir iki yılı ben bi haftadır zor dayanıyorum. arada güzeldir kafa dinlemek, ama çok da abartmamak lazım.
neyse ben ufaktan başladım bi kaç kanki bulmaya, darısı diğer yalnızların başına. -
herkesin harcı değildir.10 yıl yalnız yaşayan biri olarak,kendinize yetebilen biri değilseniz tavsiye edilecek bir yanı yoktur. -
buna bi alisti mi kolay kolay vazgecemez insan... en yakin arkadasim 2 gun kalsa huzursuzlaniyorum, hadi onu gectim, ilerde omur boyu beraber yasayagimi sandigim hatun geliyor, 3. gunden sonra niye gitmiyo evine bu alla alla diye soylenmeye basliyorum, acaip bi sey... -
berbat bir duygu hele ki geceleri çekilmez olur ,sigara yakarsın keyif almazsın, konuşmak istersin kimse yoktur hobi arayislari sosyal medyanin bile kurtarmadigi anlarda paso yatarsın ama bu ara (bkz: işler güçler) izlemek bir nebze iyi hissettirdi .. -
çok uzaklarda bir gün belki benim de içinde bulunacağım durum. çok sıkılıyorum ve çok bunalıyorum. ve kimse içine düştüğüm uçurumun farkında değil. kimseye de anlatmaya halim yok... -
hem güzel hem kötü bir sey bence. benim depresyon dönemime denk geldiği icin düşünmek ve daha da depresyona girmek icin bolca vaktim oldu. ama onun disinda her şeyine kendinizin karar verdiği bir alan da mükemmel olabiliyor açıkçası. yakın zamanda eve çıkmayı düşündüğümden acaba tek çıkabilecek imkanım olur mu diye de düşünmüyor degilim. artıları da var eksileri de. insan bazen bir ses duymaya ihtiyaç duyabiliyor ya da bi harekete bence. -
en kıyağıdır, bir kediyle arkadaşlıkla daha da kıyaklaştırılır. -
insanın istese bile başaramayacağı durumdur (bir kaç yıl kadar kısa sürelerden bahsetmiyorum). insan, insana daima muhtaçtır. -
bir şiir var;
yalnizlik
bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler.
orhan veli
yalnız olmanın ve yalnız yaşamanın şüphesiz konforları var. ancak yüceltilmemeli yalnızlık. japonya'daki intihar ormanındaki en büyük katildir yalnızlık!
ormanın dışındaki alanda bekleyen arabalar yalnızlığın korkunç boyutudur!
yüceltmeyin yalnızlığı!
can olun birine! derttaş olun, can olsun biri size
yalnız olmayın ...