bursa'da olduğum zamanlar çok yaparım. oturduğum çevrede sokaklar çok kalabalık olmadığı için pentagramdan megadethten bile güzide şarkıları rahat rahat söylerek yürürüm. istanbul'dayken de beşiktaş meydan, istiklal caddesi neresi olursa olsun fark etmez. kalabalık her yerde rahat rahat söylüyorum. ama yolda şarkı söyleyerek yürüyen kimseye denk gelmedim şimdiye kadar. denk gelmeyi çok isterim halbuki. yürürken insanlar hangi şarkıları kafalarından geçirirler falan bilmek isterdim. ben kulaklıkla müzik dinlesem bile hafiften bir ritim tutarım -istemli ya da istemsiz-. insanlar onu bile yapmıyor.