-
herkes beni mutlu sanıyor, ama değilim. -
dengesizim.
tek başıma yaşıyorum. ailemin yanına gittiğim dönemler, kalabalıktan bunalıyorum. mesela son 2 hafta... yıllık iznimi ailemle geçirdim. 3 katlı aile apartmanı, sokak ve mahalledeki eş dost... bunaldım baya. 3 gün önce de yalnızlığıma döndüm. şimdi de ne yapacağımı bilmiyor, o kalabalığı arıyorum... -
insanlığa dair umudun günden güne azalmasıyla artık facebook'ta sadece fil videosu paylaşmaya başladım. -
meslegimi seviyor, isyerimden hic haz etmiyorum. -
tam bir küçük şeylerin insanıyım.
büyük meseleleri daha da çok büyütmem "aman ya hallolur", "her şey olacağına varır", "ölmeyiz ya" şeklinde tepkiler veririm ama ufak şeyleri öyle büyütür öyle gerginleşirim ki aynı laflar bu kez bana söylenir.
ufkum geniş ama hayatım küçük. -
yarın ilk, orta ve lise düzeyindeki okullar açılıyor. üniversiteler de bu haftadan itibaren bir bir eğitime başlayacaklar. ben ise henüz taşındığımız yeni kampüsümüzde olacağım. yeni bina, yeni ofisler, yeni derslikler, yeni öğrencilerim olacak falan. çok heyecanlı olmam lazım değil mi kağıt üzerinde? ah sözlük hiç de öyle değilim.
onlarca akademisyen dostumuz haksız yere işinden oldu. binlerce meslektaşımız yine haksız yere açığa alındı. kim bilir ne kadar öğrenci maddi sorunlar sebebiyle okula gelemeyecek, onun yerine çalışacak yarın. binlerce suriyeli çocuk okul yerine dilini anlamadığı bir ülkede dilencilik yapacak yarın. bu sene okuldan alınan kaç kız çocuğu var acaba? yokluğu yarın fark edilecek. zorla evlendirildiğini de bir süre sonra duyacak arkadaşları ve öğretmenleri. okula gelebilen için de ayrı mesele... ana sınıfından doktorasına kadar her seviyede bilimin, sanatın, özgür düşüncenin başının ezilmeye çalışıldığı bir sistemde ve bunun da halk nezdinde karşılık bulduğu bir dönemde okullarına gelecek öğrenciler yarın. biz de bu sistemde ayakta kalmaya çalışacağız her sene olduğu gibi.
yarın sabah ofiste diğer hocalara gülümseyeceğim ama hiç mutlu değilim sözlük.
umudunu kaybetmek üzere olan genç bir öğretim elemanı... -
çok üzgünüm, mutsuzum. o yüzden alıp başımı gitmek istiyorum buralardan. ama gerçekçi olmam gerek, temelli gidemem. daha gerçekçi olmak gerekirse, hiç gidemem. çünkü gidecek param yok, şu aralar epey maddi sıkıntı çekiyorum. -
bugün doğum günüm ve şu an evde tek başıma şarap içiyorum. asosyal biri de değilim esasında. onlarca iş arkadaşım, okul arkadaşım, bin küsur öğrencim falan oldu. ama yine de yalnızım bu gece, n'aparsın...
ayrıca filleri çok seviyorum. -
filleri ve kargaları insanlardan daha çok seviyorum. -
hayatimin en sıkıcı yilbasini geciricem bu gece. normalde evde tek basima geciririm. guzel bir yemek, icki ve muzik beni paklardi.
ama bu sene babam memleketten geldigi ve yilbasini sehrin oteki ucundaki halamlarda gecirmek istedigi icin geldik halamlara... coluk, cocuk, akraba... yas araligimda kimse yok... evde olsa kendi kendimi anlardim, dertlesirdim, dalga gecerdim kendimle.
olmak istemedigi ortamda olmak isteyen baska youserlar kizillandirabilir, iki muhabbet ederiz.