1. 8 yıllık kapkara bir sarımsak turşusu. valla yedim bunu ben iranda. tahranda tontiş bir anneanne ikram ettiydi. baya da sevilen bir lezzetmiş, şarap gibi ne kadar eski olursa o kadar kıymetleniyormuş. iyi hoş da mübarek 8 yıllık turşu mu olur allasen? bir teneke daha var evde o daha eski dedi bir de. ananesinden falan mı kaldı artık bilemeyeceğim. kapkara, kokusu leş gibi, içi kestane şekeri gibi yumuşak ve iğrenç bir tat. önünüze çıkarsa sakın denemeyin.
  2. yonca sapı.

    arkadaş kime dediysem o ne la öyle diyor, halbuki küçükken bizim mahallede baya revaçtaydı. bildiğin eriğe dalar gibi dalıyorduk. tabi yutmuyorduk, sadece çiğneyip o ekşimsi tadı alıp atıyorduk, sadece sapı tabii bunu bir daha belirteyim yaprağı pek tercih edilmezdi. iyice büyüyüp olgunlaşanları kartlaşır ve o mayhoş tadı vermez, yeni bitmiş taze yonca en makbulüdür. böyle de bir çocukluk işte.