kitapta "haritada bir nokta" isimli bir hikaye vardır ki bana kalırsa kitabın en değerli hikayesidir. hikayenin sonunda içime bir şey oturmuş gibiydi, neredeyse ağlayacaktım. sait faik, yazmayacağına söz verdiği zamanlarda gördüğü bir olay sonucu yazmaya yeniden başlamasını anlatmış hikayesinde. o olay benim içimi acıtmıştı. çok meşhur "yazmasam deli olacaktım" sözü bu hikayede geçmektedir.