sabah 6 buçukta uyanmamdan belliydi zevksiz bi tatil günü olacağı..
9 buçukta geri yatıp öğlen 2 de uyanmaksa daha rahat kanıtlıyordu artık bu günün saçma sapan geçeceğini, ama yataktan kalkarken yine de gülebildim..

bugünü de gördük işte dedim, çayın altını yakarken.
güzel günlerin geleceği umuduyla geçen sıradan bir gün daha olacağının belirginliği yüzümdeki gülümsemeyi geçen her saniyede siliyordu.. memleket tüttü burnumda, sevdiklerimden ve muhabbetten uzak bir çay daha içildi rastgele hazırlanmış özensiz kahvaltı soframda. ya dert edecektim ya da son 6 aydır yaptığımı yapacaktım.
amman be boşver dedim, güzel olacak ya sonunda herşey güzel, şimdi vaktidir gülmenin ve de geçmenin..zamanı gelecektir elbet sığındığın limanda geçmeden kalmanın ve huzurla gülebilmenin.

tanım: bazen içten gelir, bazense sadece sallamamak içindir hayatı.

herkese içten gülümsemeler dilerim.