kendimi işlevini yitirmiş, kenarda öylesine sessizce bekleyen ama aksatmadan da işini yapmaya devam eden eşya gibi hissediyorum. doğru an ne zamandır sorusunun cevabı bütün vücudumda dolanıp dururken; içimde tepişen fillerin ve zaman zaman şahlanan atların ne zaman sakinleşeceğini beklemek ve dahi bunu yaşamak ne kadar zormuş...