film biraz karanlık, evet; ama alışmanız sadece bir kaç dakikanızı alır; sepya tonlarla bir derdiniz yoksa, seviyorsanız, öyle bir alışma süresine bile gerek kalmayabilir. bu filmi izlemeyi ısrarla ertelemiş olmamda amelie ile benzerlik kurulmuş olması büyük etkendi, ve şimdi rahatlıkla söyleyebilirim: ne alakası var?! olsa olsa anti amelie olur, çok da iyi olur^:sevemedim amelie filmini, sinefiller dinine küfredilmiş saysa da...^
!---- spoiler ----!

birden fazla film çıkartacak kadar iyi düşünülmüş, çok da iyi kotarılmış karakterler var bir kere. ve hiçbiri de gölgede bırakılmamış pek, hepsine hakettiği değer verilmiş.

yer zaman verilmemiş olması pek güzel, çok güzel olmuş; savaş - tarih filmleri ile dalga geçercesine. ama diğer yandan inceden inceye bir nazi dokundurması hissettim; bilemiyorum, belki de yönetmenin izleyicinin algısına bıraktığı açık kapı beni oraya yönlendirmiştir sadece.

insan kesip biçen, fena mı fena uğraşları olan bir kasap var ama kan yok, rahatsız edici görsellikler yok; kurbağalı adamın dairesi gibi görüntüleri ise gözünüzü kaçırma ihtiyacı duymadan izleyebiliyorsunuz; sanırım bu jeunet abimizin büyük yeteneği; kötüyü çirkini rahatsızlık yaratmadan gösterebiliyor.

"beni bu şartlar kötü yaptı" gibisinden bir şey söylüyor kasap efendi filmin bir yerinde. hmmm... tercihler olmasın o? yer altı örgütündekilerin hepsinin istisnasız masum, azıcık saftirik halleri de tercihlerin daha çok vicdanla bağlantılı olduğunu hissettiriveriyor.

ve son olarak; yatak gıcırtıları ile ritm tutma sahnesini başka bir filmdeki benzer bir müzik yapma şekline benzettim ama ne o diğer sahneyi hatırlayabildim ne de filmi... hangisi diğerinden esinlendi acaba?
!---- spoiler ----!