bilinç ve varoluşu 'bilincin varsa varsın, yoksa yoksun' gibisinden ilkel bir denklemle açıklamak saçmalıktır.
doğumundan öncesini hatırlayamaman daha önceden var olmadığını kanıtlamaz. buna bağlı olarak öldükten sonra zihinsel faaliyetlerini kaybetmen de varoluşunun sonlanacağı anlamına gelmez. eğer varlık yalnızca zihinsel faaliyetlerle açıklansaydı tanrıya da bir zihin, bir beyin biçmen gerekirdi. oysa tanrı bunlardan münezzehtir. insana biçilen sıfatlarla tanrıyı değerlendiremezsin.

ha yok ben tanrıya inanmıyorum diyorsan bu durumda hayatına son vermemen için hiçbir neden yok. geride bırakacağın insanlar, duygular, yaşanmışlıklar vs hepsi bir gün yok olacak.
eğer ki tanrıya inanmasaydım yapacağım en mantıklı hareket intihar etmek olurdu. direk kurtuluş oh mis.
ölümden sonra yok olacağına inanan arkadaşları boğaz köprüsüne davet ediyorum.