yalnızlığı tercih eden zihinlerin en güçlü sebeplerinin arasında "acıdan mümkün olduğunca uzaklaşma isteği" yattığını düşünmekteyim.

elimizin yandığında "sobadan" uzaklaşma isteği gibi...

ancak nufusun ve sosyo-kültürel çabaların arttığı, her yerin insandan geçilmediği şu zamanda yalnız kalmak; bireyi, "sobadan" uzaklaştığında gittikçe üşüyen ve yabancılaşan "dönüşüme" uğratabilme riski var. ayrıca doğamıza aykırı.

özgür olmak isteyen ruhlar için ise kötü bir bilgi vereyim; özgürlük eşittir yalnızlık değildir.

anlık olarak yalnızlık değerli olabilir ve seçilebilir ama yaşam tarzımızı yalnızlık üzerine kurduğumuzda temellerinin de gücümüz kadar olacağını unutmamalıyız.