öncelikle türün babası olarak terry gilliam'ı hatırlatmakta fayda var.genre olarak göndermeler ne kadar aşırı dozda verilse de bu göndermelere somut örnekler verilerek kara mizahın dibine vuran özgün bir film olmuş diyebilirim. filmi izlerken sürekli ara vererek kurgunun o andaki seyrini özgünlük açısından değerlendirmek gibi garip bir huyum var. ve bu film coen'lerin çoğu filminde olduğu gibi bu çıtayı yakalamış. fakat bariz olan filmografiye rağmen etrafta yapılan sığ ve coen'lerin dünyasına tezat eleştiriler beni biraz düşündürdü.
gerçekten bir filmin beğenilme kriterleri arasında pohpohyalıcı yorumlar görerek genel eğilimin bu yöne kayması o filmin bekası için bu kadar etkili midir? çünkü önümüzdeki birkaç yıl içinde önemli alt metin okumaları yapılarak özel bir konuma erişeceği aşikar.