bir zeki demirkubuz filmi.

!---- spoiler ----!

bu yaşımda bana bağzı şeyleri yeniden sorgulatan bir film.

film yer altı dünyasını, arka sokakları buram buram tüm gerçekliğiyle koklatıyor bize.

filmdeki american psycho havası, kimilerine göre gayet sıradan yaşantımızda göz ardı ettiğimiz psikopat insaların varlığını yeniden sorgulatmıştır. aynı kentlerde, aynı mahallede ve belki de aynı apartmanda çok başka hayatlar yaşıyoruz. ne kadar izole olmuşuz, kendi süpersonik yaşamlarımızda, nasıl öyle olduğunu sanıyoruz da, temkini elden bırakmışız esasen. ne çabuk unutuyoruz, her gün boy boy maruz kaldığımız tecavüzleri, şiddeti, cinayetleri.

başka hatta daha beter saykopat hikayeleri de okudum, izledim. orasını burasını kesen, intihara teşebbüs eden arkadaşlarım, sevgililerim bile oldu. küçüklüğüm sokaklarda geçti, öyle ana kuzusu da büyümedim.

ama bu filmi izledikten sonra kendimi, sokağa çıktığında ilk defa bir sümüklü çocuk görüp irkilen pembe yanaklı, ana kucağında ipadlerle büyüyen bir çocuk gibi hissettim.

korktum. ölmekten değil, bir hiç uğruna, bok yoluna ölmekten korktum...

bir hiç uğruna mı yavaş yavaş ölüyoruz bir yandan?

!---- spoiler ----!