benim de gördüğüm bir taraf çabalıyorsa bir taraf hırslarına yenik düşüyor. kendilerine mutlu olacak malzemeler çıkaramayan kadınlar; mutluluğun sanki sürekli bir yarışın varışı ardından geldiğini düşündüğünden olacak ki; evlilik, çocuk doğurmak, sevgiliye sahip olmak, kariyer... vs. hep bir sınır, ölçüt, seviye belirleme. erkeklere oranla rekabetin arada fazla olmasının sebebi de budur. genellikle evlenen arkadaşlar kocalarını bahane ederler evlendikten sonra görüşmeyi kesmek adına ama ben büyük ölçüde kendi beceriksizlikleri olduğunu düşünüyorum.

kim olursa olsun hayatta başarı sadece tek kulvarda elde edilen kazançla olmuyor. ailen, arkadaşların, işin.. aralarında bir denge oluşturamıyorsan orada suçu kendinde araman gerek.

evlenen bir kadın merak ediyorum neden aynı şehirde haftada en az 2-3 kez anne-baba evine gider? evlenmek, sorumlu olduğun kişiyle birlikte hayatı paylaşmak değilse nedir de bu şekilde var olan zaman verimsiz kullanılır anlamış değilim. hal böyleyken kendisine göre imkanları daha iyi hayatının içine monte eden kadına-arkadaşına karşı sürekli rekabetçi oluyor.

bu tarz ilişkilerin dışında kalmayı tercih ettiğim gibi; ciddi manada kendine yatırım yapan hatunlarla daha iyi anlaşıyorum. çünkü kafasını insanlarla meşgul etmiyor; yapacak bir şeyleri oluyor. okuyor, gözlemliyor, geziyor, kendini şımartıyor, işe yarıyor... sürekli fayda sağlayan bir bünyeye sahip. ilişkiler içine tek taraflı yatırımlar giriyorsa işte sahtelikler orada başlıyor demektir.