bir beyaz güvercin
gelecekse ağzında bir mektupla
ve silecekse gözlerimdeki hüznü
isterim
durmasın kanat çırpsın bana doğru
bir gün eğer bir tahliye kağıdı
beni sana kavuşturacaksa
gayri gelsin düşlenen günler
ocakta kaynayan tencere
beşikte bebek
tomurcuk tomurcuk
filiz filiz hayat
düşünsene ne güzel olurdu
düşmansız yaşamak
haydi boş ver bunlara
şimdi bunlar tatlı hayal
eğer bir gün sevgilim
son verecekse hayatıma
bir ses
isterim durmasın patlasın
anlam bulacaksa kulaklarımda
yalnız…
düşerse kanımın bir damlası yere
bilsinler ki
orada kırmızı yediveren gülleri açacak
ve bülbüller ağıt yakacak ölüme
korksunlar korksunlar artık
korksunlar alev çemberindeki akrep gibi
çünkü ölümleri
gül dikenlerinden olacak

erdal ayrancı